از شدت بی آهنگی پناه آورده ام به آرشیو موزیک های چند سال قبل ، اول از شدت تخمی بودشان مور مورم شد.اما کم کم یه حس "چرا منو یادت نمیاد" خاصی نشست توی ذهنم.آن آهنگ گناهی ندارم محسن یگانه که پلی شد مثل اینک برق خشکم کند یادم آمد که چه روزهای غمگینی داشتم.پدرم تازه مزدوجیده بود و من برای روزها از اتاقم بیرون نرفته بودم و از شدت گشنگی و بی حالی گریه میکردم و بی تاب بودم.یهو غم و فشار و افسردگی آن روز خالی شد توی قلبم.تپش قلب و بغض و اشکاز جا پریدم و رفتم یک فلوکستین و سیب خوردم.رژ قرمز زدم و اتاقم را پراز عطری که تازه خریده ام کردم خیلی ترسیدم که دوباره به افسردگی برگردم
درباره این سایت